Jak rozpoznać poważną chorobę u swoich zwierząt hodowlanych?

Choroby zwierząt hodowlanych negatywnie wpływają na dochodowość całego gospodarstwa. Obciążone chorobą zwierzę jest mniej wydajne – daje mniej jaj, mleka i mięsa. Z tego względu hodowca musi bacznie przyglądać się wszystkim nietypowym dolegliwościom występującym wśród chowu. Mogą one zwiastować poważne choroby, które w ostateczności prowadzą nawet do padnięcia zwierząt.

Choroby trzody chlewnej

Biegunka u zwierząt hodowlanych jest jedną z najbardziej typowych oznak rozwijającej się choroby. Nie inaczej jest u świń. W zależności od tego, co jest czynnikiem wywołującym zły stan zwierzęcia, rozwolnienie może współwystępować z szeregiem różnego typu objawów. Najczęstsze będą tutaj: podwyższona temperatura ciała, osłabienie, niechęć do przyjmowania pokarmu oraz zaczerwienienie okolic brzucha i uszu.

Objawy gastryczne same w sobie mogą występować w wielu postaciach – należy tu zwrócić uwagę m.in. na odcień kału oraz to, czy są w nim obecne ślady krwi. Już samo określenie, z jakim typem biegunki mamy do czynienia, może powiedzieć hodowcy wiele na temat choroby zwierzęcia.

Innym typowym dla trzody chlewnej objawem chorobowym są wypływy z nosa oraz towarzyszący im kaszel – najczęściej są to dolegliwości wynikające z zapalenia płuc.

Tym, co szczególnie powinno zaniepokoić hodowcę, są niedowłady kończyn u zwierząt oraz ich upadki – najczęściej związane są one ze niezwykle poważnymi i niebezpiecznymi chorobami o podłożu wirusowym lub bakteryjnym.

Choroby drobiu

Choroby układu oddechowego u ptactwa przejawiają się w głównej mierze słyszalnym rzężeniem, kaszlem, dusznościami oraz wypływami z nosa. Często objawy te współwystępują ze spadkiem lub nawet zupełnym zatrzymaniem nieśności. Choroby układu oddechowego, które maja podłoże wirusowe, bardzo często doprowadzają do nagłego padnięcia drobiu – z tego powodu kluczowa jest szybka interwencja hodowcy, gdy tylko zauważy on niepokojące objawy.

Choroby gastryczne zwierząt hodowlanych dotykają również ptactwo. Drób zaraża się w głównej mierze przez przebywanie w niehigienicznych warunkach ( zbyt wysokiej wilgotności oraz wysokich wahań temperaturowych)  oraz przez spożywanie złej jakości paszy (lub paszy, która jest zanieczyszczona). Typowym objawem jest tu biegunka, która w zależności od podłoża chorobowego może różnić się m.in. intensywnością oraz obecnością krwi. Chorobom związanym z układem pokarmowym towarzyszą również osłabienie i spadek apetytu, młode osobniki mogą przestać rosnąć. Przy przewlekłych biegunkach masa ciała ptactwa ulegnie znacznemu spadkowi. W przypadku chorób gastrycznych szczególnie ważna jest profilaktyka – ptactwo należy poddawać zabezpieczającym je szczepieniom, a ponadto dbać o warunki, w jakich chów jest przechowywany.

Choroby ptactwa związane z układem ruchu charakteryzują się miejscowymi obrzękami, gdzie równocześnie może występować podwyższona temperatura. Zwierzę doświadczające zapalenia stawów będzie doświadczało głębokiego bólu. Zauważalna będzie niechęć zwierząt do poruszania się oraz zniekształcona motoryka.

Choroby bydła

Problemy żołądkowe u zwierząt hodowlanych są jednym z najczęstszych utrapień hodowców. Tak samo w przypadku bydła – najpoważniejsze choroby, których efektem jest rozwolnienie, wynikają najczęściej z infekcji wirusowej lub bakteryjnej oraz z zatrucia mykotoksynami. Hodowca zastanawiający się, jak rozpoznać biegunkę u bydła, w pierwszej kolejności po zauważeniu rozwolnienia powinien dowiedzieć się, z czego wynika problem – być może jest to wyłącznie kwestia zbyt nagłej zmiany paszy. Niepotrzebne będzie wówczas farmakologiczne leczenie zwierzęcia. W przypadku poważnej choroby, jak na przykład wirusowej biegunki bydła BVD, oprócz rozwolnienia zauważyć będzie można również szereg innych objawów, m.in. gorączkę, osłabienie i zmniejszenie apetytu, a także wycieki z nosa i problemy z produkowaniem mleka. Zainfekowane bydło będzie również bardziej podatne na inne choroby. W przypadku zatrucia mykotoksynami do objawów, oprócz biegunki, zaliczyć będzie można również: ślinotok, brak apetytu, uszkodzenie błon śluzowych oraz skóry, a także uczulenie na światło.

Niestety, poważne choroby bydła są zauważane przez hodowców najczęściej dopiero, gdy przybiorą już zaawansowaną postać. Tym, na co należy zwracać uwagę w pierwszej kolejności, jest obniżony apetyt zwierząt oraz spadek ich wydajności. Warto również obserwować, czy bydło nie porusza się w nienaturalny sposób – i tak na przykład wygięty grzbiet może świadczyć o bólu w jamie brzusznej, kopanie brzucha tylnymi kończynami prawdopodobnie związane jest z kolką, a mocno wygięta do przodu szyja może być oznaką duszności.

Kategoria: